استفاده از لغات مثبت برای انرژی دادن بچه ها
درس دادن مملؤ از لحظات غیر منتظره است. یکی از این لحظات "آهان، یافتم!"است نه برای من در یک ربع آخر کلاس رخ داد. وقتی که داشتم سعی می کردم راهی معنی دار برای پر کردن این زمان پیدا کنم ...
در لحظه ای با الهام شدید، در جمع رو به بعضی بچه ها کردم و به روشی که بعداً به "آنچه در تو می بینم..." شهرت یافت با آنها صحبت کردم.
در کمال تعجب این لحظات خود انگیز بین معلم و شاگرد تبدیل به یک سنت کلاسی ادامه دار در طول سال شد و زمانی خاص و ویژه برای همه ما گردید.
دانش آموزان از پیش انتظار نوبت خودشان را می کشیدند تا روزی برسد که من در برابر هم کلاسی ها از آنها حرف بزنم و آنها مثل اسفنج در این زمان غرق شوند!
در طول این زمان من چند تا از بچه ها را انتخاب می کردم و در جمع هر ویژگی مثبتی که در آنها دیده بودم مثل ویژگی های شخصیتی، توانایی های خاص و مهربانی ها بیان می کردم.
بعد از این کار از دانش آموزان کلاس می خواستم تا درباره راههایی حرف بزنند که از طریق آنها استعداد یا توانایی خاص دوستشان می توانست دنیا را به مکان بهتری تبدیل کند. وقتی همکلاسی ها این "تشویق کلامی" را انجام می دادند، فرد مورد نظر از شادی شاخته شدن می درخشید.
با اتمام نظرات، کلاس هم تمام می شد.
این بازی از جهتی دیگر هم باعث توجه من شد. وقتی راجع به بعضی بچه ها فکر می کردم، به خصوص آنهایی که ساکت بودند، در جمع وارد نمی شدند یا به نظر می رسید ویژگی مثبتی در زندگیشان ندارند، پرچم قرمز اخطار برایم بالا می رفت چون می دانستم باید روزی درباره " آنچه در آنها می بینم ... " حرف بزنم. این فکر به نرمی به من یادآوری می کرد که باید بیشتر در این بچه ها بکاوم و آنها را بهتر بشناسم تا به آن ویژگی یا توانایی نهفته در آنها برسم و بتوانم آنها را هم تشویق کنم.
از زبان یک معلم.. (سایت تبیان)
